De brug (1)

Vooral in de Hoeksche Waard waren veel mensen niet meer tevreden met het veer naar Barendrecht en de andere veren in de omgeving. Onder leiding van de Numansdorpse hoofdonderwijzer P.M.H. Welker werden vanaf 1878 plannen gemaakt voor een spoorlijn die de Hoeksche Waard moest verbinden met de spoorlijn bij Barendrecht. Over de Oude Maas zou daarvoor een brug moeten worden gebouwd.

De brug moest gebouwd worden ‘in den verlenging van den Barendrechtsenweg of wel op een ander nabij gelegen punt geschikt’. De kosten van de brug werden geschat op 1 miljoen gulden.

Het lukte niet om in de Hoeksche Waard voldoende geld bijeen te brengen voor een brug. In 1885 besloot de provincie Zuid-Holland de bouw voor haar rekening te nemen. Er moest een brug komen die breed genoeg was voor een stoomtram. Een spoorlijn tussen Barendrecht en de Hoeksche Waard was te duur, maar misschien zou er ooit een goedkopere stoomtram kunnen gaan rijden. Maar daarvoor was voorlopig nog geen geld.

In oktober 1885 begon het bedrijf G.A. van Hattem uit Sliedrecht met de aanleg van de toegangswegen en de bouw van de pijlers. Daarbij werd een stoomheimachine gebruikt. “Het eigenaardige geklop van de stoomhei hoort men reeds van verre”, stond in de pers te lezen.

Voor de arbeiders waren bij de bouwplaats rieten keten neergezet. De opzichters en de bazen sliepen in houten keten. Verschil moest er zijn.

Bij het Alblasserdamse bedrijf Kloos en Zn. werden de metalen overspanningen van de brug besteld.  Een deel van de brug kon worden gedraaid, zodat ook hoge schepen de nieuwe brug konden passeren. Handig, want er voeren veel zeilschepen met hoge masten over de rivier.

Aan de Barendrechtse kant van de brug werd een huis gebouwd voor de brugwachter en zijn twee knechts. Het huis staat er nog steeds.