Het veer

De komst van de Barendrechtse Brug in 1888 betekende een grote verandering voor mensen die van de Hoeksche Waard naar het eiland IJsselmonde wilden reizen.

Voor die tijd maakten reizigers vooral gebruik van schepen. Met een stoomboot kon je gemakkelijk (maar langzaam) reizen van Oud-Beijerland naar Rotterdam of naar Dordrecht. Reizigers die van Barendrecht naar de Hoeksche Waard wilden, konden terecht in het Koffiehuis aan het Barendrechtse Veer. Herbergier Visser was ook veerman.

“Voor een paar centen zette hij je met een roeiboot over de Oude Maas naar de Hoeksche Waard. Aan die zijde van het water lag nog geen verkeersweg; wij gingen via een kade naar de Blaakschedijk. Bij regen moest je oppassen niet van de glibberige kade naar beneden te vallen”, herinnerde een klant zich jaren later.

De nu gedeeltelijk afgedamde haven van Barendrecht aan de Oude Maas moet behoorlijk wat bedrijvigheid hebben gekend. Met paard en wagen werden suikerbieten aangevoerd, die dan per schip naar de suikerfabriek werden gebracht. Ook was er een schipper die ’s zondags naar  Rotterdam en donderdags naar Dordrecht voer.

Tijdens strenge winters konden de schepen wegens het ijs niet varen. Dan was de Hoeksche Waard afgesloten van de buitenwereld.

Schaatsen op de Oude Maas

De bewoners van het Barendrechtse Veer spraken nog jaren later over de winter van 1890. Dat was nog eens een echte ouderwetse winter geweest. Het vroor dat het kraakte en daar leek geen eind aan te komen.

“Wij als jongens genoten op het ijs, waarmee de Oude Maas bedekt was”, herinnerde een bewoner zich jaren later. “Scheepvaart was niet meer mogelijk, zodat de Oude Maas een ijsvloer was waarop talrijke koek- en zopiekraampjes stonden. Wat de gezelligheid verhoogde. Liefhebbers van een neutje stapten de herberg van Frans Visser binnen.”

Boeren uit de omgeving gingen het ijs op met kleurige arrensleden. “De rinkelende belletjes op het tuig van de voor de arrensleden gespannen paarden gaven een aparte bekoring aan het ijsvermaak. Soms telde ik wel zeventig ‘arretikkers’ op de dikke ijsvloer van de Oude Maas”, aldus de verteller.

De winter van 1890 duurde van november tot maart. Er kon over de rivier geschaatst worden tot bij Dordrecht. In die stad was zelfs kermis op het ijs.

Luisteren: De oude havens van Barendrecht

In het radioprogramma Middag aan de Maas van RTV Rijnmond, uitgezonden op 8 februari 2017, vertelt Arco van der Lee over de oude havens van Barendrecht.

Uitzending Radio Rijnmond 8 februari 2017

bron

Peter Pot ‘De Barendrechtse Brug’, ’s-Gravendeel 1988, p.12
Corrie Ratsma: ‘Het Barendrechtse veer’, notities 2002

B. Gouman: ‘Het Barendrechtseveer in vroeger tijden’, in Contactblad 61, Barendrecht december 1994 p. 9